-
1 spargo
sparsī, sparsum, ere1) сыпать, рассыпать ( nummos populo C): сеять ( semina humo O)2) брызгать, разбрызгивать, кропить ( aquas V)3)а) бросать ( fulmina in terras O)б) отбрасывать прочь, удалять ( Alcīden ab Argis VF); метать ( tela per Achīvos V)4)а) рассеивать, разгонять ( aper canes spargit O); взрывать, поднимать ( pedibus arenam V); распылять, расточать, растрачивать (tempus Sen; sc. bona H): распределять, рассылать ( exercĭtum per provinciam T)se in fugam s. L — бежать врассыпную, разбегатьсяб) широко раскидывать, распускать ( cupressus spargit ramos PM)5) разлучать ( fratres Just); разделять, расчленять (legiōnes T; genĕra in species PM): разрывать, рассекать ( corpora O)s. bellum T — вести войну в разных местах6) осыпать, усыпать ( humum foliis V); усеивать ( caelum astris O); обрызгивать, окроплять ( aliquid lacrimā O); орошать ( imbribus terras Sen); мочить, увлажнять, омывать ( corpus fluviali lymphā V); покрывать ( virgulta fimo V): заливать ( terras lumine V)7) увешивать, украшать ( porticum tabellis O); разносить ( nomen alicujus per urbes O); распространять (odorem H; перен. dementiam — sc. suam — in proximos Sen) -
2 distinguo
di-stinguo, stīnxī, stīnctum, ere1) разделять, распределять (ubique amnium fluores, pratorum virores Ap)2) размечать3) отделять, расчленять (d. oratorum genera aetatibus C; d. versum Q); строго различать ( vera a falsis C)4) расчёсывать, приводить в порядок ( crinem Sen)5) заканчивать ( cunctationem Ap)6) испещрять, усыпать, усеивать, украшать (caelum distinctum astris C; litora distincta tectis et urbibus C; autumnus distinguit racēmos purpureo colore H)7) придавать разнообразие, разнообразить ( historiam varietate locorum C)8) решать, улаживать (causas Lampr, CJ;jurgia Amm)
См. также в других словарях:
APOTHEOSIS — I. APOTHEOSIS Latin. Consecratio, quâ voce Cicero utitur l. 1. ad Quintum fratr. ep. 1. ritus fuit apud Romanos, a Caes. Augusto primum institutus, deinde a Tiberio instauratus, quô consecrabantur Imperatores, qui superstitibus filiis vel… … Hofmann J. Lexicon universale
AQUILA — I. AQUILA apud Sugerium de Administrat. sua c. 32. Aquilam vero in medio chori ammirantium tactu frequenti deaur atam, reaurari fecimus, aliosque recentioris aevi Sctiptores, lectrum est seu analogium in modum aquilae alas expansas habentis… … Hofmann J. Lexicon universale
ORION — Poetis venator est, et satelles Dianae, auditor Atlantis, qui doctrinam de caelestibus motibus, et stellis ex Libya in Graeciam attulit. Nomen eius quidam ab ὥρα, quod significat differentias temporum anni, ver, aeslatem, etc. deducunt. Quamquam… … Hofmann J. Lexicon universale
TANGENDI lanuginem — per blanditias, mos memoratur Suetonio in Nerone, c. 34. Quam (amitam suam) cum ex duritia alvi cubantem visitaret: et illa tractans lanuginem eius, ut assolet iam grandis natu etc. Sed et mentum, dextram, vel genua tangebant supplices, ut suô… … Hofmann J. Lexicon universale
ALOEUS — Gigas, cuius filii dicuntur Martem vulnerâsse, a quo patronymicum Aloides fuit, Titanis ac Terrae fil. cui Coniux fuit Iphimedia, quam cum violâsset Neptunus, duos ex eo peperit filios, Othum et Ephialtum, qui et Aloidae dicebantur, quos Aloeus… … Hofmann J. Lexicon universale
ARGO — navis in qua Iason cum 54. Heroibus Thessalis Colchos navigavit. Denominis ratione variant Ecymologi. Sententiae eorum ad sex classes revocari possunt. Primo Nonnullis dicta videtur ab Architecti, cuius nomen Argos: de quo Val. Flacc. l. 1. v. 93 … Hofmann J. Lexicon universale
ARIADNE vel ARIADNA Minois — ARIADNE, vel ARIADNA Minois Cretensium Regis, ex Pasiphae silia, Theseum, cuius amore detinebatur, per silum e Labyrintho extricavit, eumque redeuntem in patriam usque ad Naxum insul. insecuta est; quô locô a persido Theseo relicta, ac lugens,… … Hofmann J. Lexicon universale
CAPRICORNUS — Decimum Zodiaci signum, quod Sol ingrediens Solstitium facit hibernum. Hunc Pana fuisse nonnulli existimant, qui in Aegypto, repentinô adventu Typhonis Gigantis, perterritus, posteriorem sui partem in piscis caudam, priorem in formam hirci… … Hofmann J. Lexicon universale
SPHAERA — Anaximandri inventum. Plin. l. 7. c. 56. Astrologiam (invenit) Atlas Libyae filius Sphaeram in ca Anaximander Milesius. Quae secundum Laertium l. 2. c. 2. fuit Sphaera solida seu materilais. At Salmasius verba Plinii interpretatur fic, quod… … Hofmann J. Lexicon universale